Komentarze: 4
wczoraj bardziej a l k o h o l o w o. [- A miałaś nie pić Panna! Miałaś...] Wyrwać się. Bo podsumowując to poprzedni miesiąc straszny. Straszny! I że minął to dobrze, bo od początku można. I wmówić sobie nawet, że zła passa już gdzieś z tyłu. Można uciekać, biec, zatrzymywać się na chwilę... ale nigdy się nie cofać! Nie c o f a ć!
I jeden Pan chyba zbytnio nadopiekuńczy się pojawił. Kompletnie zdezorientował. A ja tak nie chcę. Poza tym mała obietnica, której łamać zamiaru nie mam. Nie i koniec!
(A wczoraj Wielki Wóz. A jak Wielki Wóz to już dobrze...)
A rok temu... było zaupełnie inaczej.
[i czemu tyle umierania ostatnio? wszystkim tak śpiącym...]
I jeszcze. Właśnie ostatnio. Wyrzucono nas. Wykopano. Odłożono na bok. Wyczerpano limit miejsc. Zabrano powietrze. A jednym zdaniem. Zmienił się dyrektor artystyczny naszego kochanego BTD. I czym mamy teraz żyć jak nie teatrem? To dla młodych nie ma miejsca? A gdzie te egzaltowane twórcze inicjatywy i ich małomiasteczkowe wspieranie? Czyli, że nas już nie ma teatralnie?