"kończy się przedmieście las wyrasta bezszelestnie"...

Jestem.

Było pieknie, cudownie, wspaniale! Ach... las, ciągła droga. Włóczykijstwo! Nawet nie wiem, gdzie dokładnie byłam. Nic to, że Zły Człowiek popsuł mi na koniec wszystko, w rezultacie czego w domu pojawiłam się dzień wcześniej. Przecież liczą się tylko te przygitarowe chwile. Ścisk, gdy to wszyscy w namiocie jednym schowani przed burzowo... a przecież pięć metrów dalej upadło drzewo. Burzę kocham nadal! I dobrzy ludzie spotkani... i oczekiwanie na śniadanie domniemane (złowione przez dzielnych mężczyzn... w rezultacie stające się bardzo późną... kolacją). Kąpiel w przy-szlakowym jeziorze przy stoniach 12... I katar będący miłym przypomnieniem. Ogniskowe ziemniaki jeszcze. I tylko noce chłodne być powinny... a stały się (cudem jakimś) nocami ciepłymi.

...wędrówką życie jest człowieka...