I kryształem płacze nieprzejrzyście.

Panna - Koniecznie chcesz mi wywróżyć Miłość? Bedę udawała, że nie widzę.

Pan - To nie ja wróżę. Karta tak mówi. A Tobie się należy. Zrozum. I nie wkładaj już maski obojętnej gryzącej od środka. Bo widzę to. Nie myśl, że nie widze. Wszyscy widzą. Nie uciekaj. Przestań wierzyć w niewiarę. I tę mgłę strzep z prawego oka. Niech nie będzie bolących dawniej.

Panna - ?

Pan - Pokochaj mnie.

Zagubiona. przecież to moje Małe Szczęście. Nie burz już mojej moralnej świadomości i wiary w przyjaźnie bezpodtekstowe. Moje Małe Szczęście...